மன்னை
வெங்கடேசன்
புவியில்
அரக்கர் புரிந்தபற் றொல்லை பொசுக்கவெண்ணி
அவனியைக்
காத்திட ஆவல்கொண் டோர்பெரி யாண்டவனே
இவிடத்து
வந்தாய் எளியோர் மனம்புகும் எம்மிறையே
தவிக்கும்
எனக்குத் தருவாய் உனதருள் தண்ணிழலே! 1
நிழலை
மறந்து நெருப்பெனும் பாவம் நிறையவேசெய்(து)
அழுமோர்
அடியேன் அணுகினன் என்பெரி யாண்டவனே
மழலையின்
குற்றத்தை மன்னிக்கும் தாயாய் மனமிறங்கிக்
கழலிணை
காட்டிக் கடுந்துயர் போக்கிநீ கண்டுகொள்ளே! 2
கண்டதைக்
கற்றுக் கசடனாய் ஆகிக் களையடியேன்
அண்டமே
போற்றும் அரன்மறந் தேன்பெரி யாண்டவனே
பிண்டமாம்
என்னைப் பிறவித் துயரெனும் பேரிடர்தான்
அண்டகில்
லாதே அருடரு வாயே அருமருந்தே! 3
மருந்தென
வான வருக்காக அற்றைநாள் மாவிடத்தை
அருந்தினை
ஆலம் அமர்ந்தவா அம்பெரி யாண்டவனே
துரும்பினும்
கீழாய்த் துளியும் பயனிலாத் தொண்டனெனை
விரும்பி
வருவாயோ மேன்மைக் கழல்கொண்ட விண்ணவனே! 4
வன்கொடும்
பாவம் மலிந்து செயல்செய்தே மானிடனாய்
அன்பிலா
னாயிவண் ஆழ்ந்தொழிந் தேன்பெரி யாண்டவனே
நன்றெனத்
தொண்டரை நாடி யருள்செய் நனிமனத்தாய்
என்குணம்
மாற்றி எனக்கருள் செய்வாய் இறையவனே! 5
இறையவன்
உன்னை இமியும் நினையா இழிபிறவி
அறமறி
யாத அடியேனுக் காய்ப்பெரி யாண்டவனே
திறப்பாய்
உனது திருவருள் நெஞ்சைச் சிறுவனுக்குப்
பிறப்பிலா
வாறு பெருவரம் தந்தால் பிழைப்பனிங்கே! 6
இங்கிவ்
வுலகில் இருக்கும் பொருள்மேல் இணக்கமுற்றேன்
அங்கிங்
கெனாதவா றெங்கும் உளபெரி யாண்டவனே
தங்கம்
தவிர்த்துத் தகரம் விரும்பும் தரமிலேனை
அங்கையை
நீட்டி அரவணைப் பாயெனில் ஆறுதலே! 7
ஆறு
தலையில் அரவம் கழுத்தில் அணிசெயவே
ஆறு
தலையோன் அருந்தந்தை யேபெரி யாண்டவனே
மாறுதல்
இல்லாது மண்மேல் பிறவி மரணமெனும்
சேறெனைச்
சேராச் சிறப்பைத் தருவாய் செழுமணியே! 8
மணியே
உடையே வளச்செல் வமேயென்று மண்ணுலகில்
அணியே
விரும்பி அயர்வடைந் தேன்பெரி யாண்டவனே
பிணியாம்
பிறவி பெறாதுன் னடியாம் பெருவுலகை
இனியேனும்
என்றனுக் கீவாயோ தேவர்க் கிறைதிருவே! 9
திருநிலை
பாலுறை தேவனே உன்றன் திருவடியின்
அருமை
அறியா அரும்பாவத் தேன்பெரி யாண்டவனே
ஒருகதி
யில்லா(து) உனையடைந் தேன்யான்
உலகிலினிக்
கருப்புகா
வாறெனைக் காத்தருள் என்று கதித்தனனே! 10
நூற்பயன்:
கதித்தேன்
உனையே கடவுளே என்று கதறியவா(று)
உதித்த
பதிகம் உளமாறக் கொண்டே உமையவளின்
பதியாம்
திருநிலை பால்பெரி யாண்டவன் பாதமதை
நிதியாய்க்
கொளுவோர் நிலையான வாழ்வினில் நீந்துவரே
★★★
No comments:
Post a Comment