பூவும் புயலும்…

கவிஞர் பொன் இனியன்  

(பட்டாபிராம்)

கட்டளைக் கலித்துறை

பூவிற்  தொடங்கிடும்  பொய்யில்  கலித்துறை போற்றுமாறாத்

தாவில்  லதுவாய்த்  தளைகெடாக்  கட்டளை தானியற்ற

பாவல்லார் சொன்ன படியாய்  முயல்வேன் பயந்தபடி

பூவஃதென்  னெஞ்சிற்  புதுக்கா தெனிலோர் புயல்வருமே                                                    1

பூவும்  மணமும்  பொலிதரு சோலையாய்ப் பொத்தியவர்

ஆவி செயலத்  தனையுந்தா னீயும் வரதனவர்

மேவிய வர்க்கே  மிகுந்தூட்டிக் கற்பிக்கும் மேன்மையராம்

போவுபொல்  லாங்கெவர் போய்ச்செயி னாங்கோர் புயல்வருமே                                     2

பூப்போலும் மென்மைப் பொலியுநல் லுள்ளம்; பொருள்விளங்க

யாப்பும்  மரபுமா யாந்தொடை யெல்லாமும் யத்தனித்தே

பாப்புனை  மேலான  பாவலர்  நெஞ்சத்தும் பாவிகளால்

போப்போ யெனுமாறு பொல்லாங்  குறினோர் புயல்வருமே                                               3

பூவோடு  சேர்ந்து  பொருந்திய நாரும் பொலிவுறுமே

பாவோடு தானிசைப் பண்விளங் காற்றினில் பாடுறுமே

தாயோ டருஞ்சுவை  தான்போகுங் கல்வியுந் தந்தையோடாம்

போயாடி வீற்றாய்ப் பொலிவிட மின்றேல் புயல்வருமே                                                        4

பூப்போலும்  மென்மை  புளகாங்  கிதமாக்கும் வாய்மழலை

யாப்பும்  புதுக்குமே  யாழிசை  யுந்தோற்கும் யாயெவர்க்கும்

வாய்த்தபே  றாகும்  மதலை  யுடையவர் வையமிதில்

போத்த  ருதலானார்  புல்லார் மனத்துப் புயல்வருமே                                                            5

பூநாறுங்  கூந்தலாள் புன்னகை  யாலெனைப் பூட்டினளே

தானேயும்  தன்னுள்  குதிபோடு தென்னுளம் தையதக்க

ஆமா(று) எனையே யவள்வந் தணைவாளேல் ஆவிதங்கும்

போமாறு தானாயின் பொக்கெனும்  நெஞ்சிற் புயல்வருமே                                               6

பூத்ததெ லாம்இங்குப் பூவாமா ஒன்றிடப் போயமரும்

வாய்த்தவா றாக  வசந்தநன் மார்பும் வனிதைதோளும்;

நோய்த்த  பிறிதோ  நுடங்கியே பாடைமேல் நூறிடவாம்

போய்வீசு தென்றலும் மாறியோர் நாளில் புயல்வருமே                                                        7

பூவுக்கும்  மென்மைக்கும் பொத்திநல் லொப்பாய்ப் பொருந்திடவே

நாவுக்(கு) இனிமை தரும்பெண் வழுத்தி நயந்துரைத்தே

ஓவாது நாளுமிங்(கு) ஓச்சிக்கொண் டேதான் ஒடுக்குகிறோம்

போமாறொன்  றில்லாப் பொழுதில்  அவளாற் புயல்வருமே                                               8

பூவா  தலையாநீ போட்டால் தெரியுமே பொள்ளெனவா

நீயா யிலைநானா  நிச்சய  மாகும் நினைவதுவாய்க்

காயாத வெய்யிலிற் காய்ந்துதீய் கின்றோமால் காப்புறவே

போவாத வெக்கைதான் போமாறு வானில் புயல்வருமே                                                     9

பூவென்னாம் நெற்றிக்குப் பொட்டென்னாம் பாடையிற் போகையிலே

வாவென்று  நல்லோர்  வரவேற்க வையத்து வாழ்ந்தொருவன்

நோவந்த போதும்  நுடங்குமா  றாகானாம் நொந்துபிறர்  

போவென்னு மாறான பூரியர் வாழ்வில் புயல்வருமே                                                           10