பெருநோய்

பைந்தமிழ்ப் பாமணி சரஸ்வதிராசேந்திரன்

பஃறொடைவெண்பா

 

வீதியுலாப் போனதினால் வீழ்ந்தேனே தீநோயில்

ஓதியவர் எல்லாம் ஒதுக்கிவிட்டு நின்றேன்

செருக்காய்த் திரிந்தேன் சிறுமையாய்ப் போனேன்

பெருக்கியே ஆட்டும் பெருநோயில் வீழ்ந்து

தெளிவிலா உள்ளத்தால் தீநோயும் பற்றி

ஒளிந்து கிடப்பதோ ஓய்வு

 

ஓய்வு கொடுக்கத்தான் ஓடோடி வந்ததோ

மாய்ந்துதான் போகிறார் மக்களும் ஏங்கியே

என்றுதான் தீருமோ இத்துன்பம் பூமியில்

மன்றாடிப் பார்க்கும் மருத்துவரும் நோயிடம்;

போதுமே சென்றிடு பொல்லாத நோயேநீ

ஏதும் குறையில்லை இங்கு